Для установки нажмите кнопочку Установить расширение. И это всё.

Исходный код расширения WIKI 2 регулярно проверяется специалистами Mozilla Foundation, Google и Apple. Вы также можете это сделать в любой момент.

4,5
Келли Слэйтон
Мои поздравления с отличным проектом... что за великолепная идея!
Александр Григорьевский
Я использую WIKI 2 каждый день
и почти забыл как выглядит оригинальная Википедия.
Статистика
На русском, статей
Улучшено за 24 ч.
Добавлено за 24 ч.
Что мы делаем. Каждая страница проходит через несколько сотен совершенствующих техник. Совершенно та же Википедия. Только лучше.
.
Лео
Ньютон
Яркие
Мягкие

Из Википедии — свободной энциклопедии

Сцидмениды
Scydmaenus tarsatus

Scydmaenus tarsatus
Научная классификация
Царство:
Подцарство:
Без ранга:
Без ранга:
Без ранга:
Надкласс:
Инфракласс:
Надотряд:
Надсемейство:
Семейство:
Подсемейство:
Сцидмениды
Международное научное название
Scydmaeninae Leach, 1815
Синонимы
  • Scydmaenidae Leach, 1815
  • Anisosphaeridae Tömösváry, 1882
Надтрибы
  • Cephenniitae
  • Mastigitae
  • Scydmaenitae
  • †Hapsomelitae
Scydmaenus rufus (13), Scydmoraphes minutus (14). Шкала: 0,5 мм (13A; 14A), 0,1 мм (13B; 14B)

Сцидмениды[1] (лат. Scydmaeninae) — подсемейство жуков из семейства стафилиниды (Staphylinidae), распространённых повсеместно и насчитывающее более 4,5 тысяч видов в около 80 родах. Ранее рассматривалось в статусе отдельного семейства Scydmaenidae в составе надсемейства Staphylinoidea[2].

Описание

У большинства сцидменид есть сужение между головой и грудкой, и между грудкой и брюшком, что придаёт им сходство с муравьями. Это очень маленькие жуки, самый большой представитель достигает всего 3 мм в длину, а самые маленькие виды — 0,5 мм.

Экология и местообитания

Эти жуки живут среди опавшей листвы и гниющей древесины в лесах. Предпочитают влажные места.

Питание

Некоторые представители семейства были замечены питающимися клещами подотряда Oribatida.

Мирмекофилия и термитофилия

Часть видов замечены в мирмекофильных и термитофильных связях с муравьями и термитами: 117 видов из 20 родов сцидменид связаны с муравьями 45 видов из 28 родов (Hymenoptera: Formicidae). Среди них: Stenichnus godarti, Euconnus (Napochus) chrysocomus, Euconnus claviger, Euconnus pragensis, Euconnus maeklini, Euthiconus conicicollis, Neuraphes carinatus, Neuraphes imitator, Scydmoraphes minutus, Stenichnus foveola, Scydmaenus (Scydmaenus perrisi, Scydmaenus hellwigi) и другие. Для 16 видов Scydmaenidae отмечены связаны с термитами (Isoptera): 8 видов Scydmaenus, 6 видов Euconnus, и по одному виду Stenichnus и Clidicus[3].

Палеонтология

В ископаемом состоянии подсемейство известно только из янтарей, древнейшая находка - в меловом испанском янтаре[4].

Систематика

В 2009 году в результате сравнительного анализа 211 признаков имаго и личинок (включая секвенирование 18S rDNA) было доказано (Grebennikov & Newton, 2009), что Сцидмениды являются одной из групп жуков-стафилинид, куда они и были в итоге включены в качестве подсемейства[2][5].

  • Надтриба Cephenniitae
    • Триба Cephenniini Reitter, 1882[6]
      • Роды (20): Cephazteca — Cephennium — Cephennococcus — Cephennodes — Cephennomicrus — Cephennula — Etelea — Eutheimorphus — Furcodes — Hlavaciellus — Lathomicrus — Monstrophennium — Nanophthalmus — Paracephennium — Pomphopsilla — Pseudocephennium — Shyri — Trichokrater — Trurlia — ?Hawkeswoodcephennodes
    • Триба Eutheiini
      • Роды (6): Eutheia — Euthiconus — Paeneutheia — Paraneseuthia — Protoeuthia — Veraphis[7]
    •   Триба Marcepaniini Jałoszyński, 2013[8]
      • Marcepania
  • Надтриба Mastigitae Fleming, 1821
    • Триба Clidicini
      • Роды (3 + 3†): Clidicus — Leptochromus — Papusus — †Aenictosoma — †Euroleptochromus — †Palaeoleptochromus[9]
    • Триба Leptomastacini Casey, 1897
      • Роды (3): Ablepton — Leptomastax — Taurablepton
    • Триба Mastigini Fleming, 1821
      • Роды (3): Mastigus Latreille, 1802 — Palaeostigus — Stenomastigus
  • Надтриба Scydmaenitae
    • Триба Chevrolatiini Reitter, 1882
      • Род Chevrolatia Jacquelin du Val[10]
    • Триба Cyrtoscydmini Schaufuss, 1889 или Stenichnini Fauvel, 1885 (=Glandulariini Schaufuss, 1889, =Glandulariidae)
      • Роды (53): Alloraphes — Anhoraeomorphus — Archiconnus — Atropidus — Austrostenichnus — Brachycepsis — Catalinus — Elacatophora — Euconnomorphus — Euconnus[11] — Heteroscydmus — Homoconnus — Horaeomorphus — Leptocharis — Loeblites — Lophioderus — Madagassoconnus — Magellanoconnus — Microraphes — Microscydmus — Mimoscydmus — Nanoscydmus — Napochomorphus — Neuraphanax — Neuraphes — Neuraphoconnus — Neuraphomorphus — Obesoconnus — Oneila — Palaeoscydmaenus — Parapseudoconnus — Parascydmus — Parastenichnaphes — Penicillidmus — Protandroconnus — Protoconnus[12] — Protoscydmus — Psepharobius — Pseudoraphes — Sciacharis — Scydmaenilla — Scydmoraphes — Siamites — Stenichnaphes — Stenichnoconnus — Stenichnodes — Stenichnoteras — Stenichnus — Syndicus — Taphroscydmus — Venezolanoconnus — Vinsoniana — Zeanichnus[13]
    • Триба Leptoscydmini
      • Род Leptoscydmus
    • Триба Plaumanniolini Costa Lima, 1962
    • Триба Scydmaenini Leach, 1815
      • Роды (6): Adrastia — Ceramphis — Clavigeroscydmus — Eudesis — †Kuafu — Liliputella — Pseudoeudesis — Scydmaenus
    • incertae sedis: †Kachinus
  • Надтриба †Hapsomelitae Poinar & Brown, 2004
    • =†Hapsomelinae Poinar & Brown, 2004[17]
      • Hapsomela Poinar & Brown, 2004
        • Hapsomela burmitis Poinar & Brown, 2004 (мел, Бирма)

См. также

Примечания

  1. "Прощайте, Scydmaenidae". Архивная копия от 18 мая 2015 на Wayback Machine ЗИН РАН zin.ru
  2. 1 2 Vasily V. Grebennikov & Alfred F. Newton, 2009. Good-bye Scydmaenidae, or why the ant-like stone beetles should become megadiverse Staphylinidae sensu latissimo (Coleoptera). Архивная копия от 20 мая 2013 на Wayback Machine — Eur. J. Entomol. 106: 275—301, 2009. (англ.) (Дата обращения: 23 января 2011)
  3. Sean T. O'Keefe. Ant-Like Stone Beetles, Ants, and Their Associations (Coleoptera: Scydmaenidae; Hymenoptera:Formicidae; Isoptera) (англ.) // Journal of the New York Entomological Society : Журнал. — New York, США: New York Entomological Society. — Vol. 108, no. 3/4. — P. 273-303. Архивировано 11 мая 2022 года.
  4. (PDF) A Review of the Fossil History of Staphylinoidea (англ.). ResearchGate. Дата обращения: 14 сентября 2019. Архивировано 20 февраля 2019 года.
  5. Newton, H. F., Franz, H., 1998. World catalog of the genera of Scydmaenidae (Coleoptera). Koleopt. Rundsch., 68: 137—165.
  6. Jałoszyński, P. 2008: Taxonomic notes on the Cephenniini (Coleoptera, Scydmaenidae): status of Coatesia Lea, Cephennomicrus Reitter, and Neseuthia Scott. Zootaxa, 1696: 25-36.
  7. Jałoszyński, P. 2011: Discovery of Eutheiini (Coleoptera: Staphylinidae: Scydmaeninae) in Australia, with implications for phylogeny and biogeography of Paraneseuthia. European journal of entomology, 108(4): 687—696.
  8. Jałoszyński, P. 2014: Phylogeny of a new supertribe Cephenniitae with generic review of Eutheiini and description of a new tribe Marcepaniini (Coleoptera: Staphylinidae: Scydmaeninae). Systematic Entomology, 39(1): 159—189. doi: 10.1111/syen.12044
  9. O’Keefe, S.T. 2002: Revision of the Neotropical genus Leptochromus Motschulsky (Coleoptera: Scydmaenidae). Systematic entomology, 27: 211—234. doi: 10.1046/j.1365-3113.2002.00179.x
  10. O’Keefe, S.T. 1997: Revision of the genus Chevrolatia Jacquelin du Val (Coleoptera: Scydmaenidae) of North America. Transactions of the American Entomological Society, 123: 163—185.
  11. Stephan, K. H, D. S. Chandler, S. T. O’Keefe & E. G. Riley. 2021 [2020]. A revision of the North American species of Euconnus (Napochus) Thomson, north of Mexico (Coleoptera: Staphylinidae: Scydmaeninae). Memoirs of the America Entomological Society no. 51: [7] + 1—319.
  12. Paweł Jałoszyński. (2018). Revision of the Neotropical genus Protoconnus Franz (Coleoptera: Staphylinidae: Scydmaeninae) Архивная копия от 9 марта 2018 на Wayback Machine. — Zootaxa — Vol 4392, No 1: 41-82.
  13. Jałoszyński, P. 2005: Taxonomic notes on the Oriental Scydmaenidae. Part II: systematic position of the Siamitini Franz, with redescription of Siamites loebli Franz (Coleoptera: Staphylinoidea). Genus, 16: 563—572.
  14. Costa Lima, A. 1962: Micro-Coleóptero representante da nova subfamía Plaumanniolinae (Col., Ptinidae). Revista brasileira de biologia, 22: 413—418.
  15. Jałoszyński, P. 2013: A new species of the putatively myrmecophilous genus Plaumanniola Costa Lima, with notes on the systematic position of Plaumanniolini (Coleoptera: Staphylinidae: Scydmaeninae). Zootaxa, 3670(3): 317—328. doi: 10.11646/zootaxa.3670.3.2
  16. Lawrence, J.F.; Reichardt, H. 1966: The systematic position of Plaumanniola Costa Lima (Coleoptera: Scydmaenidae). Coleopterists bulletin, 20(2): 39-42.
  17. Poinar, G., jr.; Brown, A.E. 2004: A new subfamily of Cretaceous antlike stone beetles (Coleoptera: Scydmaenidae: Hapsomelinae) with an extra leg segment. Proceedings of the Entomological Society of Washington, 106: 789—796.

Литература

  • Grebennikov, V.V.; Newton, A.F. 2007: Good-bye Scydmaenidae (Coleoptera): larval morphology and 18S rDNA sequence suggest that rove beetles are paraphyletic with respect to ant-like stone beetles. Acta Entomologica Musei Nationalis Pragae, 47: 299—300.
  • Grebennikov, V.V.; Newton, A.F. 2009: Good-bye Scydmaenidae, or why the ant-like stone beetles should become megadiverse Staphylinidae sensu latissimo (Coleoptera). European journal of entomology, 106: 275—301.

Ссылки

Эта страница в последний раз была отредактирована 13 октября 2023 в 02:43.
Как только страница обновилась в Википедии она обновляется в Вики 2.
Обычно почти сразу, изредка в течении часа.
Основа этой страницы находится в Википедии. Текст доступен по лицензии CC BY-SA 3.0 Unported License. Нетекстовые медиаданные доступны под собственными лицензиями. Wikipedia® — зарегистрированный товарный знак организации Wikimedia Foundation, Inc. WIKI 2 является независимой компанией и не аффилирована с Фондом Викимедиа (Wikimedia Foundation).